Anam Zəngilan - Əliağa Zəngilanlı
Anam Zəngilan
Göz açdım dünyaya torpağın üstə,
Anamın qoynunda dizlərin üstə,
Göz açdım bağında gözün yanımda,
Atamın, anamın gözü Zəngilan !
Saf nemətlərlə böyütdün məni,
Al-əlvan çıraqtək öyrətdin məni.
Kişilik həddinə gətirdin məni,
Dönmərəm bu yoldan anam Zəngilan !
Darıxma, torpağım, əzizim mənim,
Çox çəkməz gələrik qoynuna sənin.
Qayıdar yanına anam, qız-gəlin,
Vallah yığılmışdım cana Zəngilan !
Bu gündən yenə də çiçəklənəssən,
Bu gündən yenə də ucalacaqsan.
Bağda, bağçada yenə məni əzizləyəssən,
Ay mənim bol-bərəkətli Zəngilanım !
Mənim ağayana Ağalı kəndim,
Ay mənim Arazım, mənim Həkərim !
Ay mənim ürəyim, mənim vətənim ,
Ay mənim günəşli Azərbaycanım !
Ata yolları
Atam öyrətmişdi
Getdim bu yolla.
Əziz oğullarım,
Siz də gedin bu yolu.
Bu yolda borana,
qara düşmüşəm.
Atam yolundan
Mən dönməmişəm.