Ermənistanın Baş naziri Nikol Paşinyan ölkənin ilk prezidenti Levon Ter-Petrosyanla bağlı kəskin və ifşaedici fikirlər səsləndirib.

Musavat.com xəbər verir ki, Paşinyanın fikirləri Ermənistanın müstəqillik dövrü tarixində dərin siyasi manipulyasiyaların və xarici güclərin təsirinin izlərini bir daha gündəmə gətirir.

“KQB-nin əməkdaşı, marionet dövlətin qurucusu”

Paşinyan iddia edir ki, Levon Ter-Petrosyan SSRİ dövründə KQB ilə əməkdaşlıq edən şəxs olub və 1990-cı illərin əvvəllərində Ermənistanın müstəqillik prosesini şüurlu şəkildə yanlış istiqamətə yönəldib. Onun rəhbərliyi altında Ermənistan müstəqil yox, marionet dövlətə çevrilib. Baş nazirin fikrincə, bu, KQB-nin strateji planının bir hissəsi olub.

“Prezident yox, Vano ilə Vazgenin işçisiydi”

Paşinyanın təhlilinə görə, Ter-Petrosyan ölkə idarəçiliyində real gücdən uzaq olub və onun hakimiyyət dövründə cəmiyyətin böyük hissəsi onu müdafiə naziri Vazgen Sarkisyan və daxili işlər naziri Vano Sıradeqyanın “prezidenti” kimi görüb. O, bu iki güclü fiqur arasında “böl və hökm sür” taktikası apararaq onların ittifaqına mane olub.

Məqsəd, Paşinyana görə, Ermənistanın suverenliyi uğrunda mübarizə aparan bu şəxsləri hakimiyyətə gəlmək imkanından məhrum etmək və onların yerinə Robert Koçaryan və Serj Sarkisyan kimi marionet xadimləri önə çıxarmaq idi.

“Qorxaq şəkildə istefa verdi və qeyri-legitim dövrün əsasını qoydu”

Nikol Paşinyan Ter-Petrosyanın prezidentlikdən istefasını da sərt tənqid edib. O bildirir ki, qeyri-sabit və mürəkkəb geosiyasi şəraitdə, Levon şəxsi qorxu və məsuliyyətsizlik səbəbilə vəzifədən getdi. Ən dəhşətlisi isə onun ardınca Ermənistanın qeyri-legitim siyasi rejimə təslim edilməsini təmin etməsi olub. Paşinyan bunu “marionet dövlət strategiyasının davamlılığı” kimi təqdim edir.

2007-də qayıdış: “Əslində Koçaryan və Sarkisyana xidmət edən müxalifət”

Levon Ter-Petrosyanın 2007-ci ildə siyasətə qayıdışı da Paşinyan tərəfindən ikili oyun kimi qiymətləndirilir. O iddia edir ki, bu “müxalifətçilik” sadəcə formal idi və əsl məqsəd Ermənistanın marionet kursdan çıxmamasını təmin etmək idi. Çünki həm iqtidar, həm də “müxalifət” – eyni strateji xəttin daşıyıcıları idi.

“1 Mart gecəsi evində gizləndi, qapını açmadı”

2008-ci il 1 mart mitinqləri zamanı – mitinqçilərə qarşı qanlı repressiyaların tətbiq olunduğu gecə – Paşinyan deyir ki, Ter-Petrosyan evindən çıxmadı, qapısını gələnlərə açmadı, hətta onun evinə gələn o dövrün ruhani lideri II Qareginə (əsl adı: Ktriç Nersisyan) belə qapı göstərilmədi. Paşinyan əlavə edir ki, həmin gecə Ter-Petrosyan rahat şəkildə evində yatıb, çünki “marionet strategiyanın davam edəcəyinə əmin idi”.

Psixoloji portret: “Tənbəl, qorxaq, qeybətcil, özündənrazı”

Baş nazirin tərtib etdiyi bu qeyri-rəsmi portretdə Ter-Petrosyan haqqında bir çox mənfi insani və liderlik xüsusiyyətləri sadalanır:

• Qorxaq və iradəsiz,
• Məsuliyyətsiz,
• Tənbəl və tənqidçi,
• Xarizması olanlardan zəhləsi gedən,
• Ətrafında yalnız dəyərsiz, yarımsavad adamlara üstünlük verən,
• Narsist və təkəbbürlü bir şəxsiyyət kimi təqdim olunur.

Paşinyan əlavə edir ki, Ter-Petrosyan hər kəslə münasibətini ona qarşı silah kimi istifadə edir, insanları sevmir və yalnız fərdi eqoizmini qidalandırmaq üçün siyasətdə qalır.

Paşinyanın bu çıxışı Ermənistanın siyasi tarixində ilk dəfədir ki, ölkənin ilk prezidenti bu qədər sərt və açıq şəkildə ittiham olunur. Bu çıxış, eyni zamanda, Ermənistan cəmiyyətində və siyasi elitada keçmiş liderlərə qarşı yeni mərhələnin – “əsl qiymətləndirmə dövrünün” başlandığını göstərir.

Musavat.com-un şərhi:

Nikol Paşinyanın Levon Ter-Petrosyan haqda bu qədər sərt və ifşaedici fikirlər səsləndirməsi, onu KQB agenti olmaqda, marionet rejim qurmaqda, xalqı satmaqda ittiham etməsi Ermənistanda siyasi qütbləşməni daha da dərinləşdirir. Son günlər baş verən hadisələr – dövlət çevrilişinə cəhd iddiaları, ifşa olunan planlar, həbslər, kilsə ilə hökumət arasında açıq qarşıdurma, bir zamanlar Ermənistanın “simvolu” olmuş şəxsiyyətlərin bir-birinə qarşı nifrət və ittiham yağdırması – ölkədə daxili siyasi xaosun və parçalanmanın yeni mərhələyə keçdiyini göstərir.

Vəziyyət belədir ki, bu qədər qarşılıqlı təhqir və süqutun yaşandığı bir anda biz – Azərbaycan cəmiyyəti və mediası – bütün bunları sadəcə seyr edirik. Üstəlik, bu mənzərəni Silahlı Qüvvələr Günümüzdə izləməyimiz isə olduqca simvolik və anlamlıdır.

Çünki biz bu günü tam və qəti qələbənin, dövlətin və ordunun birliyinin bayramı kimi qeyd edirik.

Ermənistan cəmiyyətindəki dağınıqlıq fonunda Azərbaycan cəmiyyətinin və ordusunun birliyi, gücü və “Dəmir Yumruq”un siyasi-strateji nəticəsi daha aydın görünür.

Bu mənzərə qarşısında bir daha deyirik:

Yaşasın Azərbaycan Ordusu!
Yaşasın Ali Baş Komandan!
Yaşasın Dəmir Yumruq!