EYNŞTEYN, QANCIĞA BİR QIZIL GÜL...

...məni gözləyənim-TOPPUŞum çoxdandı dünyasnı dəyişib..o-nu oğlum gətirmişdi gəmidə işləyəndə (hə.. gərək kimsənin haqqını unutmayasan..Anar müəllimin köməyilə orda işləyirdi)...

onun atasını həyətimizdə hüznlə dəfn etmişdik, ailə hamısı ağlayırdi, amma mən o İNSANI-İTİMİ-TOPPUŞumu ona layiq yola sala bilmədim...

Rəhmətlik çox dirilərdən fərqli olaraq, mənə , evimizə gələn qonağa mühafizəçilik edər, onu metroya-işə-aftobusa qədər ötürərdi...

ONU SEVƏN BİRİ VARDI..qancığı..mən onu həmişə daşlar, qovardım..5 gün öncə nə qədər günahkaram bildim..

bidim ki, it heç olmasa sümüyün qədrini bilir, insansa...itin əlinə su tökməyə dəyməz...

Qancıq yanımca gəlir..əvvəlcə yenə qovdum..

"Basqal" yeməkxnasına girib üzü küçəyə stolda otururam..o dayanıb , getmir ..düşünürəm, niyə yanımca gəldi, daşlamağıma rəğmən..niyə gözləyir..

....hə ƏBƏDİ SEVGİSİNİ TOOPUŞU GÖZLƏYİR...

bir az içdim , kövrəldim..

küçəyə çıxanda ürkəkcə baxdı və mənim onu daşlamayacağımı sezdi _(uyğun ifadəmi)

Yanaşıb ..göz yaşları o-na dedi ki, bax o Yasamal təpələrinin arxasında bir yer TOPPUŞ ORDADI..

o, mənə inandı və getdi...

indi siz ikiayaqlılara deyirəm...bu Nitsşenindi..dimi dostu ölür..

Nitsşe onun xanımına məktub yazır ki, baxdığın dağların o biri üzündədi dostumuz -zaman anlamında..yox e..Eynşteyn deyib..100:%..

DÜNYADA O QƏDƏR MURDAR GÖRMÜŞƏM

ONLARDAN MİN DƏFƏ TƏMİZSƏN, KÜÇÜK

-bu da Fikrət Qocanındı.