Əbülfət Kamalın yaradıcılığından seçmələr

Həkim-şair Əbülfət  Kamalın  ürəkoxşayan şeirlərini oxuculara təqdim edirik.

Səbrin olsun                       25.07.15

Könlümün mülkündə at oynadırsan

Ocağıma su səpirsən, səbrin olsun

Dərdim dəm evində yandırıb məni

Sevgimdə  şum əkirsən səbrin olsun

Mən səndən özüm tək sevgi istədim

Açıb qollarım  gəl gəl dilədim

Illər xəstəsiyəm dərman görmədim

Közü  kül eyləyirsən səbrin olsun

Havalı qoymusan bu yaşda məni

Ulayan bayquşlar sevməz çəməni

Əbülfət  “Kamal” ağlar qaldı eləmi

Eşqimdə şər gəzirsən səbrin olsun

Məni                           31.07.15

Bəlalı  bəlasız  tora düşmüşəm

Görsələr kölgəmi didərlər məni

Biri evdə, biri işdə neyləyim

Səyyari  tüfül tək didirlər məni

Evdə  arvad, işdə müdir pul gətir

Hay vururam, qıy vururam, sər atıram

Cığallayıb, qoşalayıb, zər atıram

Halal yox, sayı çox, mən gər satıram

Bu yaşda , bu başda döyürlər məni

Evdə arvad, işdə müdir pul gətir

O çığırır, bu deyinir, bezmərəm

Cır sifətin, çək qanını bilmərəm

Al canını, tök gözünü, seçmərəm

Əbülfət , hər gün soyurlar məni

Evdə arvad, işdə müdir, pul gətir

İstədim              05.08.15

Könül dünyasının bağbanı mənəm

Gül əkdim, tər oldu üzmək istədim

Töküldü ləçəyi, ağladı bülbül

Kövrələn halıma gülmək istədim

Ata oğru, oğlu həkim, qanuna bax

Qanı haram, geni haram yazana bax

Sözü əda, fikri bəla, halıma bax

Mən belə dünyadan köçmək istədim

Kef  işrət içində yaşayır Solmaz,

Qudurma bu dövran sənə də qalmaz

Allaha bax, bəndəyə bax, ay yaramaz

Əbülfət “Kamalı” görmək istədim

                                      Eyləyirsən                  25.06.15

Xəbərin varmıdır küsmüşəm səndən

Nazını çox eylə az eyləyirsən

Şəddatsan, Şümrüdsən bunu bilmirəm

Eşqili  könlümə naz eyləyirsən

Bilirsən sevgimi harda ötürdüm

Sən yoxuş, mən yeniş, yolda itirdim

Sən hakim, mən məhbus darda itirdim

Cəlladsan kefini saz eyləyirsən

Kipriyindən dara çəkilən mənəm

Ahım çox, çarəm yox, dil bilən mənəm

Bu yaşda bu başda yaş tökən mənəm

Əbülfət  “Kamalı” söz eyləyirsən